Piotr Milewski dotarł do Japonii w roku KrĂłlika. Akurat zaczęła się pora deszczowa i nad Wyspami na pĂłłtora miesiąca zawisła szara zasłona z chmur. W powietrzu unosił się gorzki zapach gnijących wodorostĂłw. Japończycy uznają ten okres za piątą porę roku o nazwie tsuyu, co znaczy "śliwkowy deszcz". Bogowie są wtedy bliżej, ale czy sprzyjają wędrowcom?

Wybrał najbardziej wymagający rodzaj podrĂłżowania. Japonię poznawał samotnie, bez planu, pieniędzy, jeżdżąc autostopem i śpiąc pod gołym niebem.

PrĂłbował uchwycić ducha archipelagu i zrozumieć mieszkających tam ludzi, ktĂłrzy - mimo że gościnni i serdeczni - pozostali dla niego zagadką.

Dzienniki japońskie to nie tylko zapis zdarzeń czy spotkań, ale i opowieść o podrĂłżowaniu jako takim: o jego filozofii i sensie, a także o piętnie, jakie odciska na świadomości wędrowca.

Jest XXI wiek, po straszliwym kataklizmie sejsmicznym całkowicie zniszczone Tokyo błyskawicznie odrasta dzięki technologii nanotechu. Czternastoletnia Chia McKenzie, wydelegowana przez oddział fanĂłw ze Seattle, przyjeżdża z misją sprawdzenia pogłoski o ślubie Reza - muzycznego idola młodzieży z idoru - piękną software`ową gwiazdą. Colin Laney w Tokio załatwia swoje sprawy zawodowe. Wszechobecność komputerĂłw sprawia, że inteligentne maszyny mogą wpływać na zachowania ludzi. Czy tajemnicza idoru i otaczający ją splot zdarzeń sprawią, że życie wszystkich znajdzie się w poważnym niebezpieczeństwie? Czy świat wirtualny zdominuje rzeczywistość?